Ut Kaaiendoncks Kepelleke
   d’Askruizen

Ondanks dat Ad Jespers veruit het meest contact onderhoudt met Poperinge, is hét gezicht van d’ Askruizen -althans voor de doorsnee Poperingenaar- Jaap Oomen. De Grand Marshall die sinds 1988 aanwezig is, heeft steevast zijn bolhoed en rode neus op. Zittend op de motorkap van de brandweerwagen, spreekt z’n mimiek boekdelen. In 2017 kwam hij voor het laatst naar Poperinge als Grand Marshall, omdat hij de fakkel aan de nieuwe generatie wou doorgeven.

“Twee jaar geleden vroeg een Poperingse van ongeveer dertig jaar hoelang Jaap al in de stoet meeliep. Jaap antwoordde haar dat hij dat al zo’n 27 jaar deed. Zij reageerde daarop met: “Ik kan me geen carnaval herinneren dat u er niet bij was.”Het Poperings carnaval is voor Jaap een geweldig feest, waarbij hun jaarlijkse bijdrage bij de zitting op het stadhuis een hoogtepunt is. Daar met 'd Askruizen binnenstappen en samen met Walther of anderen uit de club de Poperingse actualiteit en politiek op de korrel nemen en de diverse burgemeesters: Mahieu, d´Udekem d´Acoz en Dejaegher in het pak steken. Jaap mocht daar als kandidaat-burgemeester aantreden en onder meer de rollen spelen van Kamiel Spiessens en koningin Fabiola.
‍
Een ander hoogtepunt is de jaarlijkse stoet. D´Askruizen zijn gekend bij het Poperingse publiek. Applaudisserend en zwaaiend begroeten ze de witgehelmde muzikanten. En Jaap mag voorop lopen met zijn glimlach, het brilletje en de rode neus. In 2015 liet burgemeester Dejaegher zich hierover aan een Nederlandse journalist ontvallen: “Het is pas carnaval geweest, als je gekke meneer Jaap in de optocht hebt gezien. Maar niet alleen dat deel van de Poperingse carnavalsfestiviteiten geeft Jaap aan den lijve mogen ervaren. In 1997 met Peter Carpentier en in 2002 met Johan Ryckeghem en Willy Vynck mocht hij bij gebrek aan voldoende kandidaten meedoen als kandidaat prins bij de verkiezing. En in 2002, 2004 en 2006 leverde hij als Ricardo de Ronde een bijdrage aan de Smul & Smile-avonden en werden Walther, Ad en Jaap gastvrij ontvangen door Kristof Lobeau en Saskia Dewulf voor het middagmaal en overnachtten we bij Bernard Masselus en Lena Vitse.
‍
In al die jaren ontstond een ware vriendschapsband tussen de mannen van ut Kaaiendonks Kepelleke d' Askruizen en Poperinge. Ze werden uitgenodigd voor bruiloften en gedenkfeesten. En kwamen wij gewoon, door het jaar heen, in Poperinge dan werden wij toegewuifd en ook dan was er die geweldige gastvrijheid.
‍
Er komt een carnaval dat Jaap, met die eeuwige glimlach en het brilletje, niet meer in de Poperingse stoet te zien is. Immers de wapenspreuk van d’Askruizen luidt: Memento homo qua pulvis est, oftewel: gedenk o mens dat gij van stof zijt. Niets is voor de eeuwigheid!